অচিনাকি

কবিঃ—নীলমণি ফুকন

অচিনাকি দেখা নাই কোনো কালে সেইহে হেঁপাহ

চাই লওঁ মুখনি এবাৰ ;

শুনা নাই আগেয়ে তোমাৰ অমিয়া মাত

কাণত বৰষা মৌ তাৰ।

পোৱা নাই কোনো কালে পৰশ তোমাৰ,

দিয়া হাত চকুত বুলাই ;

তোমাৰ মৰম কেনে পোৱাৰ আশাত

চোঁৱা দিছো হিয়া উবুৰাই;

তোমাৰ মনৰ কথা নেপালো যে গম,

মোৰ সুপিকেই কোৱা হ’ল :

কিহেৰে তোমাৰ হিয়া বন্ধোৱা নাজানো,

মোৰ হলে হিয়া পমি গ’ল !

অচিনাকি হৈ থাকা একো কথা নাই—

জানোচা চিনাকি হ'লে হাততে হেৰায় ।