বিদায়

কবিঃ- যমুনেশ্বৰী খাটনিয়াৰ

ফুলৰ সৌৰভে অলিক মাতিলে,

 গান গাই আহি সি,

একোকে নেমাতি চুমাৰে সুধিলে  

-দিবনো খুজিছা কি ?

 

দিয়া দিয়া মোক প্ৰাণৰ অমিয়া

প্ৰাণ ভৰি পি লও'-

এই বুলি অলি ফুলক সাৱটি

ৰঙতে থউ -বাথউ।

এনেতে আহিল বতাহ এছাটি

লৰালে গছৰ পাত;

অলি বোলে 'মই যাওঁ, যাঁও, যাঁও,

লগালোঁ তোমাক মাত।

নিয়ৰৰ পানী টোপাটোপে সৰে

চকুৰ কান্দোম হৈ;

নিদিওঁ বুলিও যাবলৈ দিলে

অতিকে  বিমনা কৈ?

তেনেদৰে আজি ক্ষন্তেকৰ বাবাে

নাযাওঁ বুলিও যাওঁ

তোমাৰ কাষত সকলো ধাউতি

ৰাখি যে বিদায় লওঁ।