কবিঃ-জ্যোতিপ্ৰসাদ
আগৰৱালা
অ’ মোৰ ধুনীয়া গাঁও
ৰজাকো, প্রজাকো,
আমাক
গৰকাকো
তোৰ পদূলিতে বান্ধি ৰখাওঁ
অ’
মোৰ ধুনীয়া গাঁও ।
তোৰে
কোলাৰে জাতি বাঁহজুপিয়ে
থকা
ঘৰ মোক দিয়ে
ইকৰা-খাগৰি
উলু-খেৰণিয়ে
হজুৱা-বনুৱা জীয়ে ।
তোৰ
মৰমতে ধাননি উপচি
মাণিকি
মধুৰী আহে
তোৰে
চেনেহতে ফুলা সৰিয়হে
পাহি
মেলি মেলি হাঁহে ।
তোৰে
চোতালতে গাঁৱৰ জীয়ৰীয়ে
নকৈ
বাঁতিছে তাঁত,
গাঁৱৰ
ডেকাল'ৰাই
তিনিসইত
খাইছে - নেৰিছো নেৰিছো
দুবেলাৰ
দুসাজি ভাত ।
অ'
মোৰ ধুনীয়া গাঁও
অত
দিনে থকা
ভুৱাভাৰীৰ
ছলাহি ভাঙি পেলাওঁ ।
No comments:
Post a Comment