আৱদ্ধ

কবিঃ —ডিম্বেশ্বৰ নেওগ

আপুনি আৱদ্ধ হলা                                         তুমি আপোনাৰ

মোহৰ মায়াত ;

সেইহে হবলা   তুমি                                         থাকিলা লুকাই

বিশ্বৰ ছাঁয়াত ;

আপোন হাতেৰে গঢ়ি                                      পিন্ধিলা বুকুত

  তাৰকা-তপন ;

মধুৰ জোনাক ৰচি                                          হ’লা আপুনিয়ে

আনন্দ-মগন ;