সৰু

কবিঃ- বিনন্দচন্দ্ৰ বৰুৱা

এটোপ দুটোপ পানী           একে লগ হই

পৰিণত হ'ল সাগৰত,

অকণ দুকণ বালি-চাঁহি            গোট খাই

হ'ল এই বহল জগত।

গড়গাঁও

কবিঃ- বিনন্দ চন্দ্ৰ বৰুৱা

গড়গাঁও গড়গাঁও কথা শুনি তল যাও, বাট দেখি পিছলে যে পাৱ ।

দিখৌৰ সোঁতত যোৱা, ভটীয়নী বল পোৱা, উভটিব খোজে মাৰ নাও ৷

                                                 -ওচৰতে দেখি গড়গাঁও ৷

ওলট্-পালট্ দেশ, কথাৰে নহয় শেষ, কটাৰীৰো ডাবে তাৰ কাটে ;

বাঘ-গৰু হালে হালে, একে ঘাটে পানী খালে ;নগৰৰ দেওলগা ঘাটে;

                                          - দেও তাত ফুৰে হাটে-বাটে।

নজনা বীৰৰ মুৰ

লুইতৰ পাৰৰ      চিলা পৰ্বতৰ

 দাঁ‌তিত এখনি গাঁ‌ও,

ভেলেঙীৰ দৰে  চকু জুৰি ৰয়

যেনিয়ে এবাৰ  চাওঁ‌।

 সেই গাওঁ‌তেই  আশী বছৰীয়া

মৰাণ বুঢ়াৰ ঘৰ,

সংসাৰত আছে  নাতি এটি মাথোঁ‌

সিয়েই আপোন পৰ।