ঈশ্বৰ

নিচিনোঁ তোমাক         ক’ত আছা প্রভূ

আমি অতি সৰু ল’ৰা।

চিয়ঁৰি চিয়ঁৰি                মাতিলে তোমাক

নামাতা দূৰৈৰ পৰা॥

নাজানোঁ তোমাক        মিনতি কৰিব

আমি অতি সৰু ল’ৰা।

আছানেকি প্রভু           সৰগত তুমি

হই জোন বেলি তৰা॥

নুবুজোঁ তোমাৰ           মৰমৰ মাত

আমি অতি সৰু ল’ৰা।

ৰিণিকি ৰিণিকি            সুৰ এটি আহে

জানো ক’ৰবাৰ পৰা॥

তথাপি তোমাক           ভালপাঁও প্রভু

আমি অতি সৰু ল’ৰা।

তোমাৰ চেনেহ            দয়াৰে আমাৰ

বুকুখনি থাকে ভৰা॥

নোৱাৰোঁ বুজিব           তোমাৰ মহিমা

আমি অতি সৰু ল’ৰা।

বিলোৱা হিয়াত            মৰম জেউতি

নিতে আঁতৰৰ পৰা॥